تفکر و حوادث

هارولد وست پرسیوال

پیش نویس AUTHOR

این کتاب به بنونی بتا گاتتل در دوره های بین سالهای 1912 و 1932 اعطا شد. از آن به بعد دوباره و دوباره کار شده است. در حال حاضر، در 1946، چند صفحه وجود دارد که حداقل کمی تغییر نکرده اند. برای جلوگیری از تکرار و پیچیدگی تمام صفحات حذف شده اند و من بسیاری از بخش ها، پاراگراف ها و صفحات را اضافه کردم.

بدون کمک ، شک دارد که آیا کار نوشته می شد ، زیرا فکر کردن و نوشتن در همان من برایم دشوار بود زمان. بدن من باید در حالی که من بودم فکر عنوان ماده به فرم و کلمات مناسبی را برای ساخت ساختار ساختار انتخاب کرد فرم: و بنابراین ، من واقعاً از او بخاطر آن سپاسگزارم کار او انجام داده است. من همچنین باید در اینجا به دفاتر مهربانی دوستان بپذیرم که میل برای پیشنهادات و مساعدتهای فنی در تکمیل موارد نامشخص باقی بمانند کار.

دشوارترین کار این بود که شرایطی را برای بیان موضوع بازخوانی دریافت کنیم ماده تحت درمان. تلاش جدی من برای یافتن کلمات و عباراتی بوده است که به بهترین وجه منتقل می شوند معنی و خصوصیات برخی واقعیت های نامشخص و نشان دادن تفکیک ناپذیر آنها ارتباط به هوشیار در بدن انسان. پس از تغییرات مکرر ، سرانجام بر اساس اصطلاحات استفاده شده در اینجا تسویه حساب کردم

بسیاری از موضوعات به صورتی که من می خواهم آنها را مشخص نکنم، اما تغییرات انجام شده باید کافی باشد یا بی پایان باشد، زیرا در هر خواندن تغییرات دیگر به نظر قابل توصیه بود.

من تصور نمی کنم به کسی موعظه کنم؛ من خود را واعظ یا معلم نمی دانم. اگر اینگونه نباشد که مسئولیت کتاب را بر عهده داشته باشم ، من را ترجیح می دهم شخصیت به عنوان نویسنده آن نامگذاری نشده است. عظمت از موضوعاتی که من در مورد آنها اطلاعات ارائه می کنم ، من را تسکین می بخشد و مرا از نفس خود رها می کند و ادعای فروتنی را منع می کند. من جرات اظهارات عجیب و شگفت انگیز را در مورد هوشیار و خود جاودانه ای که در هر بدن انسان وجود دارد. و من می دانم که فرد تصمیم می گیرد با اطلاعات ارائه شده چه کاری انجام دهد یا نکند.

افراد متفکر بر لزوم صحبت در مورد برخی از من تأکید کرده اند تجارب در حالتهای هستی هوشیارو از وقایع من زندگی که ممکن است به توضیح چگونگی آشنایی با من و نوشتن چیزهایی که با باورهای فعلی مغایر هستند ، کمک کند. آنها می گویند این امر ضروری است زیرا هیچ كتابشناسی اضافه نمی شود و هیچ مرجعی برای اثبات اظهارات موجود در اینجا ارائه نمی شود. بعضی از من تجارب برخلاف هر چیزی که شنیده ام یا خوانده ام بوده است. مال خودم تفکر درباره انسان زندگی و دنیایی که ما در آن زندگی می کنیم موضوعات و پدیده هایی را که من در کتاب ها ندیده ام برایم فاش کرد. اما تصور اینکه چنین مواردی می تواند باشد ، اما برای دیگران ناشناخته است ، غیر منطقی خواهد بود. باید کسانی باشند که می دانند اما نمی توانند بگویند. من تحت هیچ تعهد اسرار نیستم. من متعلق به هیچ نوع سازمانی نیستم. من نمی شکنم ایمان در گفتن آنچه یافتم تفکر؛ با ثبات تفکر در حالی که بیدار است ، نه در خواب یا در خلسه من هرگز نخواسته ام و هرگز آرزو نداشته باشم که از هر نوع دیگری کنار بیایم.

آنچه من بوده ام هوشیار در حالی که تفکر درباره موضوعاتی مانند فضااز واحد of مادهقانون اساسی ماده, هوش, زمان, ابعاد، خلقت و بیرونی شدن of افکار، خواهم ، من امید، قلمروهایی را برای اکتشاف و بهره برداری در آینده گشوده اید. توسط آن زمان راست رفتار باید جزئی از انسان باشد زندگیو باید از علم و اختراع پایدار باشد. آنگاه تمدن می تواند ادامه یابد و استقلال با مسئوليت قاعده فرد خواهد بود زندگی و دولت.

در اینجا طرح برخی از آنها وجود دارد تجارب از اوایل من زندگی:

وزن اولین نفری بود احساس ارتباط با این دنیای فیزیکی بعداً می توانم درون بدن احساس کنم و صداهایی را بشنوم. من فهمیدم معنی صداهای ایجاد شده توسط صداها. من چیزی ندیدم ، اما من ، به عنوان احساسمی توانست معنی هر یک از اصطلاحات کلمه بیان شده توسط ریتم؛ و من احساس داد فرم و رنگ اشیاء که توسط کلمات توصیف شده اند. وقتی می توانستم از حس استفاده کنم نظر و می توانم اشیاء را ببینم ، اشکال و ظواهر که من ، به عنوان احساساحساس کرده بودم که با آنچه که توقیف کرده بودم توافق تقریبی داشته باشم. وقتی توانستم از حواس استفاده کنم نظر, شنوایی, طعم و بو و می توانم به سؤالات بپرسم و جواب بدهم ، خودم در دنیای عجیب غریبه شدم. من می دانستم که جسدی که در آن زندگی می کنم نیستم ، اما هیچ کس نمی تواند به من بگوید که من یا چه کسی هستم و از کجا آمده ام و بیشتر کسانی که از آنها سؤال کردم به نظر می رسید که معتقدند جسمی هستند که در آن زندگی می کردند.

فهمیدم که در بدن هستم که از آن نتوانستم خودم را آزاد کنم. من گم شدم ، تنها و در حالت پشیمانی غمگینی. تکرار اتفاقات و تجارب من را متقاعد كرد كه همه چیز آن چیزی نیست كه به نظر می رسید. که تغییر مداوم وجود دارد. که ثبات چیزی وجود ندارد؛ که مردم اغلب برعکس آنچه که منظورشان واقعاً بود گفتند. کودکان بازی هایی را انجام می دادند که آنها را "اعتقاد" یا "اجازه می دادیم" وانمود کنیم. کودکان بازی می کردند ، زنان و مردان تمرین می کنند و اعتقاد دارند و بهانه می گیرند. نسبتاً کمتر کسی واقعاً راستگو و صادق بود. در تلاش بشر ضایعات وجود داشت و ظاهرها دوام نیاورد. ظاهرها ماندگار نشدند. از خودم پرسیدم: چگونه باید مواردی ساخته شود که دوام داشته باشد و بدون هدر رفت و بی نظمی ساخته شود؟ بخش دیگری از خودم جواب دادم: اول بدانید که چه می خواهید؛ ببینید و به طور مداوم نگه دارید ذهن la فرم که در آن شما آنچه می خواهید را داشته باشید. سپس آن را بیاندیشید و بخواهید و آنرا به ظاهر بیان کنید ، و آنچه فکر می کنید از نامرئی جمع خواهد شد جو و در داخل و اطراف آن ثابت شده است فرم. من در این کلمات فکر نکرده ام ، اما این کلمات بیانگر آنچه در آن زمان هستم هستم فکر. احساس اطمینان داشتم که می توانم این کار را انجام دهم ، و یکباره تلاش کردم و طولانی امتحان کردم. من شکست خوردم. از ناکامی ، احساس نومیدی ، تحقیر شدم و شرمنده شدم.

من نمی توانستم به مشاهده ی حوادث کمک شوم. آنچه من شنیدم مردم درمورد اتفاقاتی که رخ داده اند ، به ویژه درباره مرگ، منطقی به نظر نمی رسید. والدین من مسیحیان فداکار بودند. من شنیدم که خوانده شده و گفتم که "خوب"جهان را ساخت؛ که او یک جاودانه را خلق کرد روح برای هر بدن انسان در جهان؛ و آن روح چه کسی اطاعت نکرد خوب خواهد شد به داخل بازیگران جهنم و تا ابد در آتش و سنگ آهنی می سوزاند. من یک کلمه از آن را باور نمی کردم. به نظر من بیش از حد پوچ بود که تصور کنم یا اعتقاد داشته باشم خوب یا هستی می توانست جهان را بسازد یا مرا برای جسمی که در آن زندگی می کردم ایجاد کرده باشد. انگشتم را با کبریت سنگ آهنی سوزانده بودم و اعتقاد داشتم که می توان بدن را به آتش کشید مرگ؛ اما من می دانستم که من چه هستم هوشیار همانطور که من ، نمی توانم سوزانده شوم و نمی توانستم بمیرم ، آن آتش و سنگ سنگی نمی توانند مرا بکشند ، هر چند درد از آن سوختگی وحشتناک بود من می توانم احساس خطر کنم ، اما نکردم ترس.

به نظر نمی رسید مردم "چرا" یا "چی" را بدانند زندگی یا در مورد مرگ. من می دانستم که باید وجود داشته باشد دلیل برای هر اتفاقی افتاده می خواستم اسرار را بدانم زندگی و از مرگ، و برای همیشه زندگی کن من نمی دانستم چرا ، اما من نمی توانم به خواستن چنین چیزی کمک کنم. می دانستم که شب و روز نمی تواند باشد زندگی و مرگو هیچ دنیایی نیست ، مگر اینکه عاقلانی وجود داشته باشند که دنیا و شب و روز را اداره کنند زندگی و مرگ. با این حال ، من این را تعیین کردم هدف این خواهد بود که آن عاقلانی را پیدا کنم که به من بگویند چگونه باید یاد بگیرم و چه کاری باید انجام دهم ، تا به آنها محرمانه شود زندگی و مرگ. من حتی فکر نمی کنم این را بگویم ، قاطعانه خودم را بگویم ، زیرا مردم نمی فهمند. آنها به من اعتقاد داشتند که احمق یا مجنون هستند. من در آن زمان حدود هفت سال داشتم زمان.

پانزده سال یا بیشتر گذشت. من چشم انداز متفاوت را متوجه شده بودم زندگی پسران و دختران ، در حالی که آنها به ویژه در دوران نوجوانی ، و به ویژه در مورد مردان ، در مردان و زنان تغییر یافته و تغییر یافته بودند. نظرات من تغییر کرده بود ، اما من هدفبرای پیدا کردن کسانی که عاقل بودند ، که می دانستند ، و از طریق آنها می توانم اسرار را یاد بگیرم زندگی و مرگبدون تغییر است. من از وجود آنها مطمئن بودم؛ جهان بدون آنها نمی تواند باشد. در ترتیب وقایع می توانم ببینم که باید یک دولت و یک مدیریت جهان وجود داشته باشد ، درست همانطور که باید دولت یک کشور یا یک مدیریت هر کسب و کار برای ادامه این کارها باشد. یک روز مادرم از من پرسید که چه اعتقادی دارم. بدون تردید گفتم: بدون آن می دانم شک که عدالت بر جهان حاکم است ، حتی اگر خود من نیز هستم زندگی به نظر می رسد گواه این امر نیست ، زیرا من نمی توانم کاری را که ذاتاً می دانم ، و آنچه بیشتر از همه می دانم ، نبینم میل.

در همان سال ، در بهار سال 1892 ، من در مقاله ی یکشنبه خواندم که یک خانم بلاواتسکی شاگرد خردمندی در شرق بوده است که "مهاتماس" خوانده می شود. آنها از طریق زندگی مکرر بر روی زمین به آنها رسیده بودند خرد؛ آنها اسرار را در اختیار داشتند زندگی و مرگ، و آنها باعث شده بودند که خانم بلاواتسکی فرم یک جامعه تئوسوفی ، که از طریق آن می توان آموزه های آنها را به مردم داد. آن شب یک سخنرانی برگزار می شود. من رفتم. بعداً من عضو سرسخت انجمن شدم. این گفته که افراد خردمندی وجود داشته اند - با هر اسمی که به آنها گفته می شود - مرا متعجب نکرد. این تنها شواهد کلامی از آنچه من ذاتاً از آن برای پیشرفت انسان و جهت و راهنمایی و راهنمایی لازم برایش اطمینان داشتم طبیعت. من تمام آنچه را که می توانم در مورد آنها بخوانم. من فکر تبدیل شدن به شاگرد یکی از خردمندان؛ اما ادامه داد تفکر مرا به این نتیجه رساند که روش واقعی به هیچ وجه توسط هیچ کس نیست بلکه خودم را متناسب و آماده می دانم. من "عاقلان" مانند آنچه من تصور كرده ام را نشنيدم و شنيده ام و هيچ ارتباطي با آنها نداشته ام. من معلم نداشته ام. حالا حال بهتری دارم درک از چنین مواردی واقعی "افراد خردمند" تریون سلس در کتاب "The" هستند قلمرو دائمی. من ارتباط با همه جوامع را متوقف کردم.

از نوامبر سال 1892 من از حیرت انگیز و مهم عبور کردم تجارببه دنبال آن ، در بهار 1893 ، خارق العاده ترین واقعه من اتفاق افتاد زندگی. از خیابان 14 در خیابان 4 ، در شهر نیویورک عبور کرده بودم. ماشینها و مردم با عجله کنار می رفتند. در حالی که قدم به گوشه سنگی گوشه شمال شرقی می گذارید ، نوربزرگتر از تعداد بیشماری خورشید است که در مرکز سر من باز شده است. در آن لحظه یا نقطه، ابدیت دستگیر شد. هیچی نبود زمان. فاصله و ابعاد در شواهد نبود. طبیعت از آنها تشکیل شده بود واحد. من بودم هوشیار از واحد of طبیعت و از واحد as هوش. در داخل و پس از آن ، به عبارت بهتر ، چراغهای بزرگ و کمتری وجود داشت. چراغهای کمتری که انواع مختلفی از آنها را نشان می دهد ، بیشتر رواج می یابد واحد. چراغها نبودند طبیعت؛ آنها به عنوان چراغ بودند هوش, هوشیار چراغها در مقایسه با روشنایی یا سبکی آن چراغها ، نور خورشید اطراف آن مه مهمی بود. و در و از طریق تمام چراغها و واحد و اشیاء من بود هوشیار از حضور آگاهی. آگاه بودم آگاهی به عنوان نهایی و مطلق واقعیت، و آگاه از ارتباط چیزها من هیچ هیجان را تجربه نکردم ، احساسات، یا اکستازی کلمات کاملاً نتوانسته اند توصیف یا توضیح اعتماد به نفس را توضیح دهند. امری بیهوده خواهد بود که سعی در توصیف عظمت والا و قدرت و نظم و ارتباط in وقار از آنچه در آن زمان آگاه بودم دو بار در طول چهارده سال آینده ، مدت طولانی زمان به هر مناسبت ، من از آن آگاه بودم آگاهی. اما در طی آن زمان من بیش از آنچه در آن لحظه اول آگاه بودم ، آگاه نبودم.

وجود هوشیار of آگاهی مجموعه ای از کلمات مرتبط است که من به عنوان عبارتی انتخاب کرده ام تا از آن قدرتمندترین و قابل توجه ترین لحظه صحبت کنم زندگی.

آگاهی در همه وجود دارد واحد. بنابراین حضور آگاهی همه را می سازد واحد آگاه به عنوان تابع آن را در حدی آگاهانه انجام می دهد. آگاه بودن آگاهی "ناشناخته" را برای کسی که بسیار آگاه بوده است نشان می دهد. پس از آن خواهد بود وظیفه از آن یکی تا آنچه را که می تواند معلوم کند آگاه بودن آگاهی.

ارزش بزرگی که هست هوشیار of آگاهی این است که فرد را قادر می سازد از هر موضوعی بداند ، تفکر. تفکر نگهداری مداوم از آگاهی است نور در موضوع موضوع تفکر. به طور خلاصه بیان شد ، تفکر چهار مرحله است: انتخاب موضوع؛ نگه داشتن آگاهی نور در مورد این موضوع؛ تمرکز نور؛ و تمرکز مرکز نور. وقتی که نور متمرکز است ، موضوع شناخته شده است با این روش ، تفکر و سرنوشت نوشته شده است.

ویژه هدف از این کتاب است: برای گفتن هوشیار در بدن انسانها که جدا از هم هستیم انجام دهنده بخش هایی از آگاهانه جاودانه فرد ترینیتس ، تریون سلس ، که در داخل و خارج از آن زمان، با بزرگواران ما زندگی می کردند متفکر و داننده قطعات در بدن بدون جنس کامل در قلمرو دائمی؛ اینکه ما ، خود آگاه در حال حاضر در بدن انسان ، در یک آزمایش مهم ، شکست خوردیم ، و در نتیجه خود را از آن خارج کردیم قلمرو دائمی به این جهان و زمان جهانی زن و مرد و مرگ و دوباره وجود؛ که ما هیچ حافظه از این دلیل که ما خود را به خواب آور خواب می اندازیم خواب، به رویا؛ که ما ادامه خواهیم داد رویا از طریق زندگی، از طریق مرگ و دوباره به زندگی؛ که ما باید این کار را انجام دهیم تا زمانی که از خواب هیپنوتیزم شویم ، از خواب بیدار شویم خواب هیپنوتیزم که در آن خودمان قرار می دهیم؛ که هرچقدر هم طول بکشد ، باید از خود بیدار شویم رویاآگاه باشید of خودمان as خود را در بدن خود بسازیم ، و سپس بدن خود را به ابد بازسازی و بازیابی کنیم زندگی در خانه ما قلمرو دائمی از آنجا که ما آمده ایم - که این جهان از جهان ما را متلاشی می کند ، اما با چشمان فانی دیده نمی شود. سپس ما آگاهانه مکانهای خود را خواهیم گرفت و قسمتهای خود را در ترتیب ابدی پیشرفت ادامه خواهیم داد. راه تحقق این امر در فصلهای بعد نشان داده شده است.

* * * *

در این نوشتن نسخه خطی از این کار با چاپگر است. کم است زمان برای اضافه کردن به آنچه نوشته شده است. در طول سالهای بسیاری از آماده سازی آن ، اغلب خواسته شده است كه من در متن تعابیری از عبارات كتاب مقدس را وارد كنم كه غیرقابل فهم به نظر می رسند ، اما اینها در متن سبک از آنچه در این صفحات بیان شده است ، معنا و مفهوم داشته باشد معنی، و که ، در همان زمان، اظهارات تأیید شده در این مورد را تأیید کنید کار. اما من نسبت به ایجاد مقایسه یا نمایش مکاتبات بی احترامی کردم. من این را می خواستم کار صرفاً بر اساس شایستگی های خودش قابل قضاوت است.

در یک سال گذشته ، من یک جلد خریدم که شامل "کتابهای گمشده کتاب مقدس و کتابهای فراموش شده عدن" است. در اسکن صفحات این کتابها ، حیرت انگیز است که وقتی کسی می فهمد که در اینجا درباره آنچه نوشته شده است ، تعداد معجزات عجیب و غریب غیرقابل درک را درک کنید. خود تثلیث و سه بخش آن درباره بازسازی بدن جسمی انسان را به بدن جسمی کامل و بیکران و قلمرو دائمی، که به قول عیسی "ملکوت است" خوب"

بار دیگر درخواست هایی برای شفاف سازی قسمت های کتاب مقدس ارائه شده است. شاید خوب باشد که این کار انجام شود و همچنین خوانندگان آن تفکر و سرنوشت برخی از شواهد برای تأیید جملات خاص در این کتاب آورده شده است ، که این شواهد ممکن است هم در عهد جدید و هم در کتابهای فوق الذکر یافت شود. بنابراین بخش پنجم را به فصل X اضافه می کنم ، "خدایان و خود را ادیان، "رسیدگی به این امور

HWP

نیویورک، مارس 1946

حق چاپ 1974 توسط The Word Foundation, Inc.