فکر می کنم کارما: ذهنی، ذهنی، روانی، فکر فیزیکی.

فکر ذهنی از زندگی حیات اتمی در زودیاک ذهنی است.

زودیاک

L'

WORD

KARMA

VI

کارمای ذهنی

GENIUS وابسته به آموزش و پرورش و آموزش برای قدرت هایش نیست، مانند افرادی که دانشکده های آنها کمتر درجه است. نابغه استفاده ناگهانی و خود به خودی از دانش است که در زندگی فعلی به دست نیامده است. نابغه نتیجه تلاش برای اختصاص یک خط کار است که ماهیت آن توسط دانشکده نشان داده شده است که از طریق آن نابغه ظاهر می شود. کسی که ملاحظات دیگر را به کار خاصی اختصاص دهد که زندگی او را اختصاص داده است ممکن است در آن زندگی نتواند دانش و توانایی ابراز آرمانش را ابراز کند. با این وجود، افتخار او به کار، آغاز نابغه او است.

نبوغ موتزارت، نشان داد که خط تلاش او در تجسم های گذشته، موسیقی است. تمام افکار او باید به درک و کار خود به تمرین موسیقی اختصاص داده شود. با درک انرژی های ذهنی خود، به دست آوردن دانش موسیقی، ذهن او متمرکز به موضوع او بود، به عنوان نتیجه این تلاش ها و آموزش، او را از ذهن خود را به او منتقل شد، آنچه را که او ذهن را آموزش داده و که برای دریافت آن تنظیم شده بود. او چندین سال آموزش نیافت. او می تواند از بدن خود بلافاصله استفاده کند، زیرا بیش از حد دانش موجود بوده و از طریق فرم فرزندش عمل می کند. او توانست به قلمرویی برسد که از آن موسیقی میآید و آنجا را دید و فهمید که آنچه را که از طریق ترکیبهایش نماد داده و به جهان نشان داده است. همان را می توان از یک شکسپیر، یک رافائل و یا فیدیاس، به عنوان کار خاص هر یک گفت.

یک طرف خوب و بد برای نابغه وجود دارد. خوب است وقتی که قدرت نابغه برای خدمت به ایده آل که نشان دهنده آن است، حواس تسلط به آن ایده آل، و هنگامی که نابغه به قلمرو دیگر از اندیشه گسترش یافته است آورده شده است. Karma نابغه ای که از نبوغ خود استفاده می کند، به طوری که ذهن دیگر می تواند آنچه را که دیده است را ببیند و به طوری که نور نابغه را در جهان به ارمغان بیاورد و بینش خود را به جهان گسترش دهد، این است که او به توسعه تمام دانشکده ها و دانش خود. طرف بد زمانی دیده می شود که نابغه برای تحسین حواس مورد استفاده قرار می گیرد و به آنها حس می دهد. در چنین مواردی، استفاده از دانشکده های دیگر از آنچه که توسط نبوغ او مورد نیاز است، از بین می رود، تا زمانی که چنین فردی ممکن است تبدیل به چیزی شود که مورد ستم قرار گیرد. بنابراین اگر یک نابغه راهی برای اشتهای ناخوشایندی از مستی، ناراحتی یا خجالت بکشد، کیفیت نابغه در زندگی بعدی حضور خواهد داشت، اما سایر دانشکده ها فاقد آن هستند. چنین موردی این بود که فردی به نام کور تام، یک سیاه پوست که دارای یک نابغه موسیقی قابل توجه بود، اما غرایزش و عاداتش گفته می شود که وحشی و نوموخته شده است. کسی که به طور کامل به ریاضیات توجه می کند، اما در کاربرد آن به اهداف مادی، ممکن است تبدیل به یک نابغه ریاضی شود، اما در موارد دیگر نیز ناقص خواهد بود.

توسعه نابغه به تنهایی بهترین پیشرفت نیست، زیرا طبیعت متعادل نیست. طبیعت متعادل تمام دانشمندان را به طور مساوی توسعه می دهد و از ذهن برای کسب دانش از همه چیز استفاده می کند. توسعه چنین مردی کندتر از نابغه است، اما آن را باهوش تر می کند. او نه تنها دانش و استفاده از حواس و علم را در رابطه خود با جهان بدست می آورد، بلکه دانش و توانایی های معنوی را به دست می آورد که به او در همه جهان می رسد بالاتر از فیزیکی، در حالیکه نهایی شدن نهایی تنها توانایی استفاده از نبوغ هیئت علمی خود را در خط خود.

ما به عنوان یک مسابقه وارد علامت Sagittary (♐︎)، فکر. هر قرن متفکران خود را تولید کرده است، اما ما وارد دوره ای می شویم که اندیشه به عنوان اندیشه شناخته می شود، واقعیت، امکانات و قدرت آن بیش از پیش مورد توجه قرار می گیرد. این عصری است که در آن بسیاری از حساب های قدیمی باید تسویه و حذف شوند و حساب های جدید شروع شود. این عصر با آغاز شکل گیری نژاد آینده، فصل بسیاری از ظهورات ذهنی جدید است. ما مدتهاست که فقط در عملیات ذهنی خود توسط میل هدایت می شویم. آرزو، عقرب (♏︎) نشانه ای است که اقوام و اقوام قدیمی در آن کار کرده اند. این دوره جدید شرایط رشد و توسعه را تغییر می دهد. این عصر جدید عصر اندیشه است و ما اکنون در علامت زودیاک، قوس، اندیشه کار می کنیم و خواهیم داشت. به دلیل فصل و چرخه است که بسیاری از مراحل جدید فکر در حال ظهور است. هجومی از نژادهای قدیمی در شکل گیری نژاد جدید که در آمریکا آغاز می شود وجود دارد.

در آمریکا سیستم های جدیدی از اندیشه ها، فرقه ها، ادیان و جوامع مختلف، قارچ مانند، که نه تنها بر ایالات متحده گسترش یافته، بلکه شاخه های خود را به تمام نقاط جهان گسترش داده اند. دنیای اندیشه تنها به اندازه ای مورد بررسی قرار گرفته است. قسمتهای وسیع هنوز کشف شده و به ذهن انسان معروف شده اند. او این کار را با استفاده از اندیشه انجام خواهد داد. ذهن است کاشف، فکر باید وسیله نقلیه سفر خود باشد.

از تعداد کتاب هایی که در فلسفه، مذهب، هنر و علوم نوشته شده است، ممکن است به نظر برسد که اگر اندیشه ها چیزهایی باشند و نمایندگان افکار کتاب ها را چاپ کنند، دنیای اندیشه باید شلوغ باشد. با این حال، دنیای اندیشه توسط اندیشه های انسانی در یک بخش کوچکی، و که در دنیای روانی و فیزیکی مرزها قرار دارد. بزرگراه ها و جاده های مورد ضرب و جرح و همچنین مسیرهایی وجود دارند که در اینجا و آنجا برخی متفکران مستقل مسیر بین جاده های مورد ضرب و شتم قرار گرفته اند که، همانطور که وی ادامه داد، بیشتر متمایز و گسترده تر شد و با تکمیل سیستم فکر خود، یک جاده و می تواند در هر زمان توسط خود و دیگر متفکران سفر کند. مدارس فکری که ما می دانیم نشان دهنده این بزرگراه ها و مسیرها در دنیای اندیشه است.

هنگامی که ذهن شروع به رشد از فیزیکی می کند، از طریق روان شناسی به دنیای ذهنی اندیشه، با اندوه و سختی های فراوان به فکر می رود. با کشف آن است که در دنیای اندیشه و بالاتر از احساسات، خشم و تمایل کور از دنیای روانی، آن را تحسین، اما در زمین نا آشنا. در ادامه، خود را در یکی از مدارس تفکر قرار می دهد.

در بعضی موارد، یک متفکر تلاش می کند تا به مناطق ناشناخته در هر دو طرف جاده ها نفوذ کند، اما تلاش بسیار بزرگی است و خوشحال است که گام های خود را، در صورت امکان، به مسیر ضرب و شتم بازگرداند. تا زمانی که این جاده ها مورد ضرب و شتم قرار گیرند، مردان بیش از هر زمان دیگری زندگی می کنند، با خواسته های و احساسات دنیای روانی، و سفرهای گاه به گاه به دنیای تفکر متعارف، کنترل می شوند.

چنین شده است karma ذهنی در گذشته گذشته است. اما در دوره های اخیر، یک نژاد جدید و هنوز قدیمی Egos شروع به تجسم نمودن کرده است. آنها حتی اکنون راه خود را در دنیای اندیشه پیدا می کنند. در میان بسیاری از جنبش های مدرن، معنویت، علوم مسیحی، علوم دینی و دیگر مواردی که در اصطلاح "اندیشه جدید"، "عمل پرانایاما" و "Theosophy" گنجانده شده اند، عبارتند از: این باید با اندیشه آینده مسابقه باشد. هر کدام از این حرکات در آموزه ضروری خود قدیمی است، اما در ارائه آن جدید است. هر کدام جنبه خوب و بدی دارد. در برخی از غلبه بر غلبه، در دیگران شر است.

معنویت برای هر مردم باستانی شناخته شد. پدیده روحانیت به خوبی شناخته شده و محکوم شده در میان هندوها و دیگر نژادهای آسیایی است. بسیاری از قبایل سرخپوستان آمریکایی رسانه های خود را دارند، که از طریق آنها مادیگرایی می شود و ارتباط با آنها را ترک می کند.

معنویت زمانی ظاهر شد که علم پیشرفت زیادی در ایجاد نظریه های تکامل و ماتریالیسم داشت. درس خاص معرفت شناسی تعلیم می دهد این است که مرگ تمام نمی شود، بقای چیزی پس از مرگ بدن وجود دارد. این واقعیت توسط علم انکار شد؛ اما به عنوان یک واقعیت، آن را به همه اعتراضات و نظریه های متضاد علم رسیده است. با اجازه دادن به زندگی اجتماعی میان زوجین و زوجین، خود را به قلب بسیاری از کسانی که از از دست دادن اقارب و دوستان ناراحت شده اند رنج می برند و در بسیاری از موارد ایمان خود را در زندگی آینده تقویت کرده اند. اما، صرفنظر از درسهایی که به آن آموزش داده و تدریس کرده است، از آسیبهای زیادی برخوردار است. آسیب آن در برقراری روابط بین دنیای زندگی و جهان مرده است. برخی از ارتباطات دریافت شده از طرف دیگر، روشن و حتی سودآور بوده است، اما در مقایسه با توده ای از سخنرانی های اتاق نشیمن، کم و غریب و بی معنی بودن آنها کم و ناکارآمد است و در فروم ذهنی کمی دارد . نتایج بد می آید در هیجان انگیز و ایجاد رسانه های اتوماتیک، تحت تاثیر قرار کم اثر، تحقیر و بی اثر؛ در ایجاد ناخوشایند کنجکاو پس از محيط برای تحقق و تست اجرا شود؛ در کاهش تن اخلاقی افرادی که وسواس دارند، و در نتیجه آنها را مجبور به انجام اعمال اخلاقی. تمرین پزشکی در اغلب موارد منجر به دیوانگی و مرگ می شود. اگر شیوه های گوناگونی را به طور کلی در مردم ثابت نگه داشت، آنها مذهب پرستش اجداد را ایجاد می کردند و مردم می خواستند میلان مردگان را پرستش کنند.

بعضی از آنها که با نژاد جدید Egos مجهز هستند، گیج، غلط و نابود کردن هستند. آنها با نژاد جدید سازندگان ظاهر می شوند؛ زیرا نژاد جدید قدیمی در گذشته غایب شده اند تا درست از نادرست بودن واقعی درست شود، و برخی از نژاد خود را برای نادرست ساختن تصاویر ذهنی به نفع کسانی که آنها می خواست کنترل کند اکنون که آنها دیدگاه های جدیدی از اندیشه را مطابق با قانون می بینند و ساخت می کنند، آنها با افکار گذشته خود روبرو می شوند، اغلب توسط بسیاری از آنها که فریب داده اند، ارائه می شود. این مخالفان به ادیان کشورهایی که بین آنها ظاهر می شوند حمله می کنند. آنها همچنین به یادگیری مهم ترین سن کمک می کنند. به نظر می رسد در ملل مسیحی و در عصر علم، با استفاده از نام هر یک به عنوان عنوان خود، به توهین به مسیحیت و علم اعتراض می کنند. آنها معنای کلمه مسیحی را تغییر می دهند، همانطور که در دین این نام استفاده می شود. آنها علم را محکوم و رد می کنند ترکیب دو کلمه به عنوان پرچم زیر که آنها می خواهند به شناخته شده، علوم مسیحی، علم مسیحیت، آنها را به عنوان قدرت مطلق dicta، و ارائه آموزه های به جای تعالیم اساسی مسیحیت. آنها حقایقی را که توسط علم تعیین شده، انکار می کنند و این اصطلاح را به معنای دروغین با مجبور کردن آنها به اهدافشان می دهند. هر یک از بدن هایی که اسمشان دانشمندان مسیحی یا «دانشمندان» است، به طور خلاصه تصویب کرده اند، به نوبه خود برخی از کارمائی که توسط آنها به دیگران اعمال می شود، دریافت می کنند. یکی از ویژگی های کنجکاوانه، پذیرش این دو نام است.

اصطلاح اول به طور انحصاری از مفهوم مسیح، به عنوان اصل یا شخصیت، آزاد است؛ زیرا "دانشمندان" ادعا می کنند که هیچ چیزی نیست که خدا باشد و مستقیما از خدا خواستار درمان هایی است که آنها آرزو می کنند انجام دهند. کسانی که از ایمان مسیحی مستقیما به مسیح به عنوان نجات دهنده از روح خود تجاوز می کنند. "دانشمندان" گناه، شر و مرگ را انکار می کنند و می گویند که همه چیز خداست - که هیچ چیز برای مسیح انجام نمی شود. پیروان او به عنوان یک شواهد از الوهیت مسیح، به درمانهای معجزه آسایی که او انجام دادند و بهبودی بیماران که تنها مسیح می تواند انجام دهد اشاره دارد. دانشمندان مسیحی بیماران را شفا داده اند و بدون کمک مسیح درمان خود را انجام داده اند، اما آنها به درمان های عیسی اشاره می کنند تا حق خود را برای درمان تعیین کنند. آنها به او احترام می گذارند تا بتوانند ادعای خود را نسبت به ایمان مسیحی اثبات کنند. اما آنها تعالیم مسیح را نادیده می گیرند.

علم می تواند هیچ محرک بی رحم تر از پذیرفتن نام علم توسط دانشمندان مسیحی دریافت نکرده باشد؛ چرا که همه کارهایی که علم بیشترین ارزش را به دست می آورد، دانشمندان مسیحی انکار کردند. علم گفت: همه چیز مهم است، هیچ خدایی وجود ندارد. علم مسیحی می گوید: همه چیز خداست، مهم نیست. علم گفت: هیچ چیز تنها با ایمان انجام نمی شود. مسیحی علوم می گوید: همه چیز را می توان با ایمان انجام داد. علم ادعاهای دانشمندان مسیحی را به عنوان فانتزی وحشیانه، نزاع کودکانه و یا بیرون آمدن مغزهای نامناسب مورد بررسی قرار داد؛ با این حال دانشمندان مسیحی در بعضی موارد ظاهرا ادعاهای خود را برای درمان بهبود بخشند.

دو طبقه به طور عمده دانشمندان فعال مسیحی را تشکیل می دهند، کسانی که به خاطر درمان هایشان وارد ایمان می شوند و کسانی که برای پول و موقعیت وارد می شوند. کسانی که به خاطر درمان های انجام شده وارد می شوند، پایه کلیسا هستند. پس از دیدن "معجزه" درمان، آنها به آن اعتقاد دارند و آن را موعظه می کنند. این کلاس تا حد زیادی متشکل از افرادی بود که قبلا عصبی بودند و افرادی که توهم داشتند. از سوی دیگر، کسانی که در آن پول می گیرند، افرادی هستند که در ایمان جدید، زمینه جدیدی برای گمانه زنی دارند.

کلیسا جوان است، بخش‌های آن به تازگی سازماندهی شده‌اند و درخت هنوز فرصت نکرده است که آثار کرم‌ها، بیماری و سود را نشان دهد و اکنون در دل خود می‌خورد. کرم بیماری اعم از جسمی، روانی و ذهنی در کسانی که به خاطر سیستم درمان کلیسا به کلیسا آمده اند رشد می کند. در حالی که به نظر می رسد آنها درمان می شوند، اما در واقعیت درمان نمی شوند. "دانشمندان" نمی توانند ادعاهای خود را درست کنند. مدافعان این ایمان قلب خود را از دست خواهند داد، می ترسند فریب خورده باشند و با تمام زهر بیماری خود به کلیسا و رهبران آن حمله خواهند کرد. کرم سود، عشق به طلا، در حال حاضر به هسته درخت "دانشمند" می خورد. جایگاه و موقعیت در مدیریت امور مالی باعث نزاع می شود و زمانی که مدیریت کسب و کار افزایش ارزیابی سهامداران را به مصلحت می داند، کلیسا را ​​تشدید می کند و کلیسا را ​​مختل می کند. در ایمان

شاخه ای از همان خانواده "دانشمندان" که توسط علم نادرست و ناعادلانه مورد استفاده شناخته می شوند، کسانی هستند که از شعبه خود به عنوان ذهنی صحبت می کنند تا آن را از شعبه مسیحی تشخیص دهند.

بسیاری از افراد معاصر، صادقانه و صادقانه به عقاید و شیوه های مختلف این دانشمندان به اصطلاح "دانشمندان" کشیده می شوند. آنها باید خود را از زرق و برق و هیولا، عرفان روانی دور بریزند، اگر توازن ذهنی خود را حفظ کنند، صحیح باقی بمانند و در ذهن آزاد است که حقایق را در هر هواپیما ببینند.

(ادامه دارد)