L'

WORD

نوامبر 1907

مادران با دوستان

مسیحی می گوید انسان دارای جسم و روح و روح است. تئوسوفیست می گوید انسان هفت اصل دارد. در چند کلمه این هفت اصل چیست؟

تئوسوفیست انسان را از دو دیدگاه نگاه می کند. از یكی او فانی است ، از دیگری او جاودانه است. بخش فانی انسان از چهار اصل مشخص تشکیل شده است. اول ، بدن جسمی ، که از مواد جامد ، مایعات ، هوا و آتش ساخته شده است که در کل ماده ای از بدن بدنی هستند. دوم ، linga sharira ، که فرم است ، یا طراحی بدنه فیزیکی. این بدن فرم از اتر است ، ماده ای با تغییر کمتری نسبت به جسمی که دائماً در حال تغییر است. طراحی یا فرم بدن اصولی است که غذاهای بدون فرم جامدات ، مایعات ، گازها و نور موجود در بدن را می سازد و فرم آن را در طول زندگی حفظ می کند. سوم ، پرانا یا اصل زندگی است. این اصل زندگی باعث می شود بدن شکل گسترش و رشد یابد ، در غیر این صورت این فرم همیشه یکسان است. طبق اصل زندگی ، غذاهای بدن جسمی در گردش ثابت قرار می گیرند. اصل زندگی اشک می ریزد و پیر را از بین می برد و موضوع را جایگزین آن می کند. بدین ترتیب جسمی قدیمی با ماده جسمی جدید جایگزین می شود و ماده جانوری در بدن جسمی ساخته می شود و بدن جسم به شکل و بدن طراحی می شود. چهارم ، کاما ، اصل میل است. هوس حیوان طاقت فرسا در انسان است. این غرایز ذاتی و گرایشات حیوانات در انسان است و به زندگی و شکل بدن جسمی استفاده و هدایت می کند. این چهار اصل ، بخشی از انسان را که می میرد ، جدا می شود ، از هم پاشیده شده و به عناصری که از آن کشیده شده است ، تشکیل می دهند.

بخش جاودانه انسان سه گانه است: اول ، ماناس ، ذهن. ذهن یک اصل متمایز است که انسان را به یک انسان تبدیل می کند. ذهن یک اصل استدلال در انسان است ، که آنالیز ، جدا ، مقایسه می کند ، که خود را هویت می یابد و خود را از دیگران جدا می کند. این با میل متحد می شود و در طول زندگی بدنی ، میل به خود بودن را تصور می کند. دلایل ذهن ، اما میل می خواهد؛ غرایز هوس می کنند ، بر خلاف آنچه عقل می گوید. از تماس ذهن با میل ، تمام تجربیات ما در زندگی حاصل می شود. به دلیل تماس ذهن و میل ما دوگانگی انسان را داریم. از یک طرف ، یک برهوش ولع ، خشمگین ، شایع. از طرف دیگر ، موجودی معقول و صلح دوست که منشأ آن الهی است. ذهن اصولی است که با تغییر چهره طبیعت؛ کوهها مسطح شده اند ، کانالهایی ساخته شده اند ، سازه های مرتفع با آسمان بلند شده اند و نیروهای طبیعت از مهار و هدایت آنها برای ایجاد تمدن استفاده می کنند. ششم ، بودی ، روح الهی است ، اصولی که خودش را در خود و دیگران بودن خودش می شناسد و احساس می کند. این اصل برادری واقعی است. این خود را فدا می کند که ممکن است تمام طبیعت به یک درجه بالاتر برسد. این وسیله نقلیه ای است که روح خالص از طریق آن عمل می کند. هفتم ، آتما ، خود روح است ، ناب و ناخوشایند. همه چیز در آن متحد است ، و این یک اصل است که در درون و در مورد همه چیز پراکنده است. ذهن ، روح و روح اصول جاودانه است ، در حالی که جسمی ، شکل ، زندگی و تمایل فانی است.

تقسیم مسیحی انسان به بدن ، روح و روح اصلاً مشخص نیست. اگر از نظر بدن به معنای فرم بدنی است ، پس چگونه می توان زندگی جداگانه ، فرم دائمی و حیوان در انسان را حساب کرد؟ اگر به معنای روح چیزی است که ممکن است از بین برود یا ممکن است نجات یابد ، این نیاز به توضیحی متفاوت با مسیحی دارد. مسیحی از روح و روح و مترادف استفاده می کند و به نظر می رسد نه قادر است روح و روح را تعریف کند و نه می تواند تفاوت هر یک را نشان دهد. نظریه پرداز با طبقه بندی هفت گانه خود توضیحی در مورد انسان می دهد ، که حداقل منطقی است.

در چند کلمه می توانید به من بگویید که چه اتفاقی در مرگ رخ می دهد؟

مرگ به معنای جدا کردن بدن جسمی از طراحی آن است یا بدن را تشکیل می دهد. با نزدیک شدن به مرگ ، بدن اتر خود را از پاها به سمت بالا خارج می کند. سپس ذهن یا نفس بدن را از طریق و با نفس خارج می کند. نفس در مرخصی زندگی را متوقف می کند ، فرم بدن را ترک می کند ، و بدن فرم از سینه صعود می کند و معمولاً از بدن از دهان خارج می شود. بند ناف که جسد را با بدن خود به هم وصل کرده بود ، در حال مرگ است و مرگ اتفاق افتاده است. بنابراین احیای بدن بدنی غیرممکن است. اصل میل ممکن است ذهن حسی را برای مدتی در اسارت بکشد ، اگر آن ذهن در طول زندگی به خواسته های خود مانند خود فکر کرده باشد ، در این صورت با تمایلات حیوانات می ماند تا زمانی که می تواند بین خود و آنها تمایز قایل شود ، آنگاه به حالت استراحت یا فعالیت ایده آل می رود که مطابق با بالاترین افکار خود است ، در حالی که در بدن جسمی توسط آن سرگرم می شود. در آنجا می ماند تا زمانی که دوره استراحت آن به پایان رسیده باشد ، سپس به زندگی زمین باز می گردد تا کار خود را از جایی که در آن جا مانده است ادامه دهد.

اکثر روحانیون ادعا می کنند که در روایت های خود، روحانیان رو به رو می شوند و با دوستانشان صحبت می کنند. Theosophists می گویند این مورد نیست؛ آنچه دیده می شود، روح نیست، بلکه پوسته، طعنه و یا میل بدن است که روح از بین رفته است. چه کسی درست است؟

ما اظهارات تئوسوفیست را صحیح تر می دانیم ، زیرا موجودی که فرد با آن ممکن است با هم صحبت کند ، تنها گوشه ای از آنچه موجودیت در طول زندگی تصور می کرد و چنین مکالمه هایی در مورد چیزهای مادی است ، می باشد ، در حالی که بخش الهی انسان از چیزهای معنوی سخن می گفت.

اگر روح انسان ممکن است بعد از مرگ با بدن میل خود زندانی باشد، چرا این روح در ظاهر ظاهر نمی شود و چرا اشتباه می گویند که به نظر نمی رسد و با متصدیان صحبت می کند؟

برای روح انسان غیرممکن نیست که با اوقات فراغت و گفتگو با دوستان ظاهر شود ، اما بسیار غیرممکن است که این کار را انجام می دهد ، زیرا "ملاقات کنندگان" نمی دانند چگونه زندانی موقت را بیرون بیاورند و چون این ظاهر باید یا احضار شود. توسط کسی که می داند چگونه ، یا دیگری با میل شدید کسی که زندگی می کند و همچنین روح انسان کشف شده. این اشتباه است که بگوییم ظواهر روح افراد مرخص شده است زیرا روح انسانی که نمی تواند بین خود و خواسته های خود تمایز قایل شود ، معمولاً در یک دگرگونی شبیه به پروانه ای می رود تا بتواند وضعیت خود را تحقق بخشد. در حالی که در این شرایط مانند پیله غیرفعال است. آن روح انسانی که توانایی خود را دارد که بتواند خود را از حیوان متمایز کند ، از ارتباط بیشتر با آن حیوان که باعث بروز چنین عذابهایی می شود ، امتناع می ورزد.

دلیل چنین اتفاقی غیرمعمول به عنوان ظهور روح انسان کشف شده در یک ارتباط ، برقراری ارتباط با برخی از حاضران در موضوعات خاص است ، از جمله ، مثلاً اطلاعاتی از اهمیت معنوی یا یک ارزش فلسفی برای بیشترین نگرانی. ارتباطات اشخاصی که تحت عنوان برخی از افراد در حال عزیمت به صورت نقاب دار انجام می شوند ، در مورد چیزهای بی اهمیت با گمانه زنی های گاه به گاه در مورد برخی موارد مطرح شده توسط یکی از افراد صاحب نام ، پنهان کاری می کنند. اگر دوستان درگذشته ما در طول زندگی خاکی خود با چنین مکالمه های در حال رانندگی مقصر بودند ، ما به عنوان دوستان از آنها ناراحت می شدیم ، اما با این وجود باید مجبور می شدیم که آنها را در یک پناهندگی مجنون قرار دهیم ، زیرا به یکباره آشکار شده که ذهن خود را از دست داده اند. این دقیقاً همان اتفاقی است که برای موجوداتی که در سکونت ها ظاهر می شوند رخ داده است. آنها در واقع ذهن خود را از دست داده اند. اما آرزویی که ما از آن صحبت می کنیم باقی مانده است ، و این آرزو است که تنها با بازتابی از ذهن که با آن ارتباط برقرار کرده بود ، در ذهن ظاهر می شود. این ظواهر از موضوعی به موضوع دیگر پرت می شوند بدون نشان دادن دلیل و آشکار بودن فکر و بیان. به نظر می رسد مانند مجنون ناگهان علاقه مند به موضوعی هستند ، اما ناگهان موضوع یا ارتباط آنها با آن را از دست می دهند و به سمت دیگری می پرند. وقتی شخصی به یک پناهندگی مجنون مراجعه می کند ، با برخی موارد استثنایی ملاقات می کند. تعداد معدودی با بسیاری از مباحث مورد علاقه به راحتی گفتگو می کنند ، اما هنگام معرفی برخی موارد ، جنون خشن می شود. اگر این گفتگو به اندازه کافی طولانی ادامه یابد ، نقطه ای که در آن انسان متوقف شده است کشف می شود. دقیقاً با کلمات یا فرم های تمایل که در حالت های مختلف ظاهر می شوند ، چنین است. آنها غرایز و تمایلات قدیمی و حیات زمین را تکرار می کنند و مطابق آن آرزوها ابراز می کنند ، اما وقتی همه موارد دیگر معرفی می شوند که مطابق با خواسته خاص آنها نباشند ، به طور ناگهانی در گفت و گوهای مزخرف قرار می گیرند. آنها حیله گری حیوان را دارند و مانند حیوان در این زمینه بازی می کنند و از صلیب عبور می کنند و آهنگ های خود را می گذرانند تا کسی را که با سؤالات پی در پی دنبال می کند گریبان گیرند. اگر شکار ادامه یابد ، مهاجمین یا از سؤال كننده خداحافظی می كنند زیرا "زمان او تمام شده است و او باید برود" یا دیگری می گوید كه نمی داند چگونه به آنچه از او خواسته می شود پاسخ دهد. اگر روح انسانی کشف شده ظاهر شود ، او در اظهارات خود مستقیم و روشن است و آنچه گفته است برای شخص مورد نظر ارزشمند است. ماهیت ارتباطات وی از ارزش اخلاقی ، اخلاقی یا معنوی برخوردار خواهد بود ، مانند آنچه تقریباً همیشه در فصول شرکت می شود ، امری عادی نیست.

اگر ظواهر در حال تماشای، تنها پوسته ها، اسباب بازی ها یا بدن های دلخواه هستند که توسط جان انسان ها پس از مرگ تخریب شده اند، چرا این امکان وجود دارد که آنها بتوانند با شخصیت هایی که در معرض شناخته شده تنها به شخص مربوط می باشند ارتباط برقرار کنند و چرا این همان موضوعی است که بارها و بارها آورده شده است؟

اگر کلمات یا فرم های میل به زندگی در طول زمین وصل شده اند با نام هایی که آنها ادعا می کنند ، از مباحث خاصی آگاه هستند ، مانند پرونده دیوانه ، اما آنها فقط اتوماتیک هستند ، بارها و بارها تکرار می کنند. افکار و خواسته های زندگی. آنها مانند یک آواشناسی از آنچه در آنها گفته می شود صحبت می کنند ، اما برخلاف آواشناسی آنها خواسته های حیوان را ندارند. همانطور که خواسته های آنها با زمین در ارتباط بود ، هم اکنون نیز هستند ، اما بدون محدودیت به دلیل حضور ذهن. پاسخ های آنها پیشنهاد می شود و اغلب اوقات توسط سؤالاتی که برای آنها مطرح می شود ، نشان داده می شود و حتی اگر او ممکن است از آن آگاه نباشد ، توسط آنها در ذهن سؤال کننده دیده می شود. به عنوان مثال ، ممکن است یک نفر نوری منعکس شده بر کلاه پوشنده یا چیز دیگری که ممکن است از آن آگاهی نداشته باشد ، مشاهده کند. هنگامی که سؤال کننده از چیزی که قبلاً از آن مطلع نشده است مطلع می شود ، آن را فوق العاده می داند و البته فکر می کند که این امر می توانست تنها توسط خود و خبره او شناخته شود ، در حالی که این تنها بازتابی است که در ذهن سؤال کننده مشاهده می شود یا دیگر این تصور از وقوع ناشی از شکل و میل است و هر زمان که مناسبت اجازه می داد ، بیان می شود.

واقعیت را نمی توان انکار کرد که ارواح بعضی وقت ها به حقیقت می گویند و همچنین توصیه هایی می کنند که در صورت پیروی از آن، منافع همه مربوطه را به دنبال خواهد داشت. چگونه می توان تئوسوف یا هرکدام از مخالف روحانیت، این واقعیت ها را انکار یا رد کرد؟

هیچ متفقین یا شخص دیگری که به حقیقت احترام می گذارند هرگز سعی در انکار واقعیت ها ، و نه گول زدن حقایق و نه تلاش برای مخفی کردن حقایق یا توضیح دادن آنها نمی کند. تلاش هر شخص دوست داشتنی حقیقت رسیدن به واقعیت ها است نه مخفی کردن آنها. اما عشق او به حقایق مستلزم این نیست که او ادعاهای شخص غیر منطقی ، یا کسانی که از یک کلاهبردار ، پوسته یا پوسته یا عناصر ابتدایی به عنوان یک دوست عزیز در حال گذراندن نقاب ، به صورت واقعی پذیرفته می شود. او به ادعاهای مطرح شده گوش می دهد ، سپس ادله پیش گفته اثبات می کند که درست یا نادرست است. حقایق همیشه خود را ثابت می کنند. مقدسین از دهانشان ثابت می کنند که مقدسین هستند و فیلسوفان فیلسوف هستند. صحبت افراد بی دلیل باعث می شود که آنها غیر منطقی باشند و سخنان گویندگان خود را جعلی بودن نشان می دهند. ما اعتقاد نداریم که متکلمان مخالف واقعیت های معنویت گرایی هستند ، اگرچه ادعاهای اکثر روحانیون را انکار می کنند.

بخش اول سؤال این است: آیا "ارواح" گاهی حقیقت را می گویند. آنها انجام می دهند گاهی اوقات؛ اما سخت ترین جنایتکار برای موضوع آن نیز اتفاق می افتد. از آنجا که هیچ نمونه خاصی از حقیقت بیان شده توسط "روح" ارائه نشده است ، ما سعی خواهیم کرد بگوییم که حقایق یا حقایق بیان شده توسط آنچه برخی از مردم بر اصرار "ارواح" اصرار دارند از یک قاعده عادی است. به عنوان مثال ، به عنوان بیانیه ای که طی یک هفته نامه ای از ماری ، یا جان دریافت خواهید کرد ، یا اینکه ماریا بیمار می شود ، یا خوب می شود ، یا این که ثروت خوبی رخ می دهد ، یا یک دوست خواهد مرد ، یا که یک تصادف اتفاق می افتد در صورت صحت هر یک از این موارد ، فقط نشان می دهد که یک موجود - چه شخصیتی با شخصیت بالا و چه از لحاظ شخصیتی - در صورت تجسم قادر به درک دقیق تر از همان موجودیت است. این به این دلیل است که هر بدن در آن هواپیما که در آن کار می کند درک می کند. در حالی که در بدن جسمی زندگی می کنید ، انسان چیزهای مادی را از طریق حواس جسمی درک می کند. و حوادث فقط در زمان وقوع آنها ، مانند سرماخوردگی ، سرما خوردن ، یا دریافت نامه یا ملاقات با تصادف درک می شوند. اما اگر كسی محدود به بدن جسمی نباشد و هنوز هم حواس خود را داشته باشد ، این حواس در هواپیما در كنار فیزیكی عمل می كنند ، یعنی آن آسانی. کسی که در هواپیمای نجومی کار می کند می تواند حوادثی را که در آنجا اتفاق می افتد درک کند. منظره در هواپیمای آسترال از سطح بالاتری نسبت به فیزیکی برخوردار است. بنابراین ، به عنوان مثال ، فکر یا قصد مثبت شخصی برای نوشتن نامه توسط شخصی که قادر به دیدن چنین نیت یا اندیشه ای باشد ، دیده می شود ، یا می توان با دیدن وضعیت بدن نجومی کسی که می خواهد سرماخوردگی را با اطمینان پیش بینی کرد. آن را داشته باش برخی از حوادث همچنین ممکن است پیش بینی شود که علل آنها در حال حرکت باشد. این علل به طور همیشگی در افکار یا اعمال افراد وجود دارد و هنگامی که یک علت داده می شود نتیجه به دست می آید. برای مثال: اگر سنگی در هوا پرتاب شود ، ممکن است مدت طولانی قبل از لمس زمین ، سقوط آن را پیش بینی کند. با توجه به نیرویی که به آن پرتاب شده و قوس صعود آن ممکن است ، منحنی نزول آن و مسافتی که از آن سقوط می کند به طور دقیق قابل پیش بینی است.

اشخاصی که در هواپیمای نجومی کار می کنند از این رو می توانند دلایل خود را بعد از ایجاد مشاهده کنند و ممکن است یک واقعه را با دقت پیش بینی کنند زیرا می توانند در آستر ببینند که در جسمی رخ خواهد داد. اما یک قاتل می تواند صعود یک سنگ را ببیند و نزول آن را به همان اندازه یک مقدس یا فیلسوف پیش بینی کند. اینها موارد مادی است. توصیه ای که در مورد چگونگی جلوگیری از تصادف انجام می شود ، اثبات نمی کند که توسط یک روح جاودانه داده شده است. یک شرور ممکن است یکی از حادثه های قریب الوقوع را به همان اندازه یک مریم گلی توصیه کند. در هر دو صورت ممکن است کسی را که در راه سنگ نزولی ایستاده است راهنمایی کند و از صدمه دیدن او جلوگیری کند. بنابراین ممکن است یک شیطنت. ممکن است از این سوال پرسیده شود که اگر یک کلاهبرداری فاقد ذهن باشد ، چگونه می تواند چنین توصیه‌ای را توسط یک کلاهبردار انجام دهد. ما می گفتیم که یک ناسزا فاقد ذهن است به همان معنایی که مردی بی امید و مجنون عاری از ذهن است. حتی اگر دانش هویت خود را از دست بدهد ، بازتاب اندکی وجود دارد که به میل کاشته می شود ، و با میل می ماند. این بازتاب است که در موارد خاص به ذهن می بخشد ، اما باید به خاطر داشت که اگرچه پوسته ذهن خود را از دست داده است که حیوان باقی مانده است. حیوان حیله گری خود را از دست نداده است و حیله گری حیوان با این تصور که از ذهن خارج شده است این امکان را به وجود می آورد که تحت موارد خاصی مانند مواردی که قبلاً از آن شروع شده بود ، حوادثی را که در قلمرو آن عمل می کند ، دنبال کند. حقایق سپس روی خود بازتاب می یابد زیرا ممکن است یک تصویر توسط یک آینه منعکس شود. هنگامی که یک رویداد روی بدن تمایل منعکس شده و این تصویر با یکی از افراد در حال نشستن در ارتباط است یا به آن مربوط می شود ، کلاهبردار یا پوسته به تصویری که در آن بازتاب یافته است پاسخ می دهد و تلاش می کند تا فکر یا تصور را به عنوان پیانو صدا کند. به کسی که کلیدهایش را کنترل کرده است صدا می زند یا پاسخ می دهد. هنگامی که یک شخص نشسته در حالتی چیزی را گم کرده یا گمراه کرده است ، این ضرر به عنوان تصویری در ذهن او باقی می ماند و این تصویر به عنوان یک خاطره قدیمی ذخیره می شود. این تصویر اغلب توسط بدن تمایل یا جاسوسی درک و یا منعکس می شود. سپس با گفتن این پیامبر به این تصویر پاسخ می دهد که در چنین زمانی چنین مقاله ارزشمندی گم شده است یا اینکه ممکن است این مقاله توسط او پیدا شود ، در مکانی که او آن را گذاشته بود یا جایی که گم شده بود. اینها مواردی است که حقایق بیان شده و توصیه هایی داده می شود که ثابت می کند درست است. از طرف دیگر ، در آنجا که یک واقعیت ارائه شده است ، صد باطل گفته می شود ، و آنجا که یک بار توصیه درست است ، هزار بار گمراه کننده یا مضر است. بنابراین ما می گوییم که درخواست و پیروی از توصیه های افراد ترک شده بسیار ضرر است. این یک واقعیت شناخته شده است که همه افرادی که به نقاط ضعف دیگران می پردازند ، مشغول شرط بندی ، یا قمار یا گمانه زنی های موجود در بازار هستند ، به قربانیان در نظر گرفته شده خود اجازه می دهند تا مبلغ کمی پول بدست آورند ، یا آنها قربانی را به زیرک بودن خود مسخره کنند. در حدس و گمان این کار برای تشویق قربانی برای ادامه خطر انجام می شود ، اما سرانجام این امر باعث ناکامی و خرابی کامل وی می شود. در مورد واسطه ها و شکارچیان فریب دهنده و شکارچیان پدیده نیز مشابه است. حقایقی اندک که به نظر آنها واقعی است ، آنها را به ادامه شیوه های خود تحریک می کند ، تا زمانی که مانند سفته بازان ، آنها برای بیرون آمدن در اعماق عمیق قرار بگیرند. کلوچه ها کنترل را به دست می گیرند و ممکن است سرانجام قربانی را به طور کامل وسواس کنند و پس از آن خرابی و خرابی را دنبال کنند. آمار میانجیگری و تعقیب کنندگان پدیده این اظهارات را اثبات می کند.

یک دوست [HW Percival]