L'

WORD

اکتبر 1915

مادران با دوستان

چگونه می توان مشکلاتی را که تمام تلاش ها را نادیده می گیرند و در طول ساعات بیداری غیرممکن است، باید در طول خواب یا بلافاصله بیدار شدن حل شود؟

برای حل یک مشکل، اتاق های فکر مغز باید بدون مانع باشند. هنگامی که اختلالات و یا مانع در اتاق فکر مغز وجود دارد، روند حل هر گونه مشکلی در معرض مانع یا متوقف می شود. به محض اینکه اختلالات و انسداد ناپدید می شوند، مشکل حل می شود.

ذهن و مغز عوامل ایجاد مشکل هستند و کار یک فرایند ذهنی است. مشکل ممکن است مربوط به یک نتیجه فیزیکی باشد، چه مواد باید مورد استفاده قرار گیرد و چه روش ساخت و ساز باید در ساخت یک پل به طوری که ممکن است حداقل وزن و بیشترین قدرت داشته باشد؛ یا مشکل ممکن است از یک موضوع انتزاعی باشد، از جمله، چگونه فکر می شود متمایز و چگونه به دانش است؟

مشکل فیزیکی توسط ذهن طراحی شده است؛ اما در نظر گرفتن اندازه، رنگ، وزن، حس ها به بازی می آیند و به حل مشکل کمک می کنند. راه حل یک مشکل یا بخشی از یک مشکل که فیزیکی نیست، یک فرآیند ذهنی است که در آن حواس مورد توجه قرار نگرفته و جایی که عمل حس ها با حل مشکلی مواجه می شود یا از آن جلوگیری می کند. مغز محل نشست ذهن و حواس است، و در مورد مسائل مربوط به نتایج جسمی و ذهنی، ذهن و حواس همگی در مغز کار می کنند. اما زمانی که ذهن در حال کار بر روی مشکلات موضوعات انتزاعی است، حواس نگران نیست؛ با این حال، اشیاء دنیای بیرون از طریق حواس به اتاق های فکر مغز منعکس می شوند و ذهن را در کار خود اختلال و یا مانع می کند. به محض اینکه ذهن بتواند توانایی خود را در مورد مسئله مورد بررسی قرار دهد، اختلالات یا افکار بیرونی که از نظر اتاق مغز نادیده گرفته می شوند، محروم می شوند و در نهایت به حل مساله می رسد.

ساعت ها بیدار شدن حواس های باز هستند و مناظر و صداهای غیر قابل توجهی از جهان خارج بی همتا به اتاق های فکر در مغز و تداخل با کار ذهن است. هنگامی که حواس ها به دنیای خارج بسته می شوند، همانطور که در طول خواب هستند، ذهن کمتر در کار خود مانع است. اما پس از آن، خواب معمولا ذهن را از حواس خود جدا می کند و معمولا از ذهن جلوگیری می کند تا دانش خود را از آنچه که در حین ارتباط با حس ها انجام داده است، به دست آورد. هنگامی که ذهن اجازه ندهد از یک مشکل بیفتد، آن مشکل با آن انجام می شود اگر آن را در طول خواب خواب را ترک کند، و راه حل آن به ارمغان می آورد و مربوط به احساسات در بیداری.

این یکی در خواب، یک مشکل را حل کرده است که در حالت بیداری نمیتواند حل کند، به این معنی است که ذهن او در خواب چیزی است که او قادر به انجام بیدار نبود. اگر او پاسخ را در خواب ببیند، این موضوع، البته، مربوط به اشخاص حسی است. در این مورد، ذهن، بدون رها کردن از این مشکل، رویای فرایند تفکر را که با آن در حال بیدار شدن بود، در رویای در پیش گرفت؛ فرآیند استدلال صرفا از حواسات بیداری بیرونی به حواس درخشان خواب منتقل شد. اگر موضوع مربوط به اشیاء حساس نیست، پاسخ خوابیدن نخواهد افتاد، اگر چه در خواب پاسخ ممکن است بلافاصله برود. با این حال، معمولا برای پاسخ به مشکلات خواب و یا خوابیدن معمول نیست.

به نظر می رسد که پاسخ به مشکلات ممکن است در طول خواب باشد، اما پاسخ ها معمولا در طول لحظات می آیند، در حالی که ذهن دوباره با حواس بیداری ارتباط برقرار می کند یا بلافاصله پس از بیدار شدن. پاسخ به مشکلات طبیعت انتزاعی نمیتواند رویایی باشد، زیرا حواس در رویا استفاده میشود و حواسها با تفکر انتزاعی مانع یا از آن جلوگیری میکنند. اگر ذهن در خواب و خواب نتواند یک مشکل را حل کند، و هنگامی که انسان بیدار می شود، پاسخ به نظر می رسد، به نظر می رسد ذهن بلافاصله بیدار می شود، به محض اینکه پاسخ توسط آن رسیده است.

ذهن در خواب نیست، حتی اگر رویا یا یادآوری فعالیت ذهنی وجود نداشته باشد. اما فعالیت ذهن در خواب و در حالی که خواب نیست، معمولا نمی تواند در حالت بیداری شناخته شود، زیرا هیچ پل میان ایالت ذهن و حالت های بیداری یا حوادث خواب وجود ندارد؛ با این حال یکی ممکن است نتایج این فعالیت ها را به شکل انگیزه ای برای عمل در حالت بیداری به دست آورد. یک پل موقت بین دولتهای ذهنی و عاطفی به وسیله ی کسی که به طور جدی در معرض خواب قرار می گیرد مشکلاتی را ایجاد می کند که ذهن او در هنگام بیداری تمرکز می کند. اگر او به اندازه کافی خود را در تلاش خود برای تمرکز بر حل مشکل در هنگام بیداری تمرکز کرده است، تلاش های او در خواب ادامه خواهد یافت و خواب برطرف خواهد شد و او از خواب بیدار خواهد شد و اگر راه برود آگاه باشد در طول خواب

یک دوست [HW Percival]