L'

WORD

دسامبر 1908

مادران با دوستان

چرا گاهی اوقات گفته می شود که عیسی یکی از ناجیان بشریت بود و افرادی که از دوران قدیم نیز نجات دهنده خود بودند، به جای اینکه او را «نجات دهنده جهان» می دانست، همانطور که توسط تمام صلیب مسیحیان برگزار می شد؟

این بیانیه به دلایل مختلفی است. برخی اظهار نظر می کنند زیرا شنیده اند که آن را دیگران ساخته اند. برخی ، که با تاریخ باستان آشنا هستند ، زیرا تاریخ اقوام باستان این واقعیت را نشان می دهد که ناجیان زیادی داشته اند. ناجیان اقوام مختلف با توجه به نیاز مردمی که به آنها می آیند متفاوت است و چیز خاصی که باید از آنها نجات پیدا کند. بنابراین به نظر می رسید که یک ناجی مردم را از یک آفت یا قحطی یا هجوم دشمن یا جانوران وحشی نجات می دهد. به نظر می رسد ناجی دیگر ، افرادی را که از طریق وحشیگری به آنها آموزش داده اند ، آزاد کند تا به آنها زبانها ، هنرها و علوم لازم برای تمدن یا آموزش ذهن و درک آنها را آموزش دهد. هرکسی که بخشی از سیستمهای دینی جهان را خوانده باشد ، آشکارا خواهد دید که ناجیان قرنها یا هزاران سال قبل از تاریخ تولد عیسی مسیح ظاهر شده اند.

اگر گفته می شود عیسی مسیحیان منجی جهان است ، چنین اعلامیه ای مظهر جهل و استکبار همه مسیحیت خواهد بود ، اما خوشبختانه برای مسیحیت اینگونه نیست. در اواخر سالهای گذشته به ویژه ، دنیای غرب با تاریخ ها و کتاب مقدس های اقوام دیگر آشنا شده و در حال بهتر شدن است و احساس دوستانه تر و یاران خوبی نسبت به سایر نژادها و ایمان آنها نشان داده می شود. دنیای غربی یاد گرفته است که ارزش فروشگاههای خرد موجود در گنجینه های ادبی مردمان باستان را ارزشمند کند. روح قدیمی چند نفری که از طرف خدا انتخاب می شوند یا خود برگزیده می شوند و از تعداد بیشماری از گذشته نجات می یابند ناپدید شده و در جای خود به رسمیت می شناسد و عدالت و حقوق همه را به دست می آورد.

آیا می توانید به ما بگویید که آیا افرادی هستند که در روز دسامبر بیست و پنجم دسامبر یا در حدود آن (در زمانی که گفته می شود که خورشید به علامت Capricorn وارد می شود، تولد ناجیان خود را جشن می گیرد؟

روز بیستم دسامبر در مصر زمان شادی بزرگی بود و جشنواره ای به افتخار تولد هوروس برگزار شد. در میان آداب و مراسمی که در کتب مقدس چین مقرر شده است، جشن سایر ادیان قدیمی به دقت دنبال می شود. در آخرین هفته دسامبر، در زمان انقلاب زمستانی، مغازه ها و دادگاه ها تعطیل هستند. پس از آن مراسم مذهبی جشن گرفته می شود و به آن جشنواره های سپاسگزاری از Tie Tien می گویند. میترای ایرانی را واسطه یا ناجی می نامیدند. روز بیست و پنجم دسامبر تولد او را در میان شادی های فراوان جشن گرفتند. معلوم شد که در آن زمان خورشید می ایستد و پس از اقامت طولانی او در جنوب، شروع به بازگشت به شمال می کند و می گویند چهل روز برای شکرگزاری و قربانی قرار داده شد. رومی ها بیست و پنجم دسامبر را با جشن بزرگی به افتخار باکوس جشن گرفتند، زیرا در آن زمان بود که خورشید بازگشت خود را از انقلاب زمستانی آغاز کرد. در زمان‌های بعد، زمانی که بسیاری از مراسم ایرانی وارد روم شد، همان روز به عنوان جشن بزرگداشت میترا، روح خورشید، جشن گرفته می‌شد. هندوها شش جشن متوالی دارند. در بیست و پنجم دسامبر مردم خانه های خود را با گلدسته و کاغذ تذهیب تزئین می کنند و به طور جهانی به دوستان و اقوام هدیه می دهند. بنابراین مشاهده خواهد شد که در این تاریخ مردمان دوران باستان نیز پرستش و شادی می کردند. این که در زمان انقلاب زمستانی بوده است، نمی تواند تصادف یا تصادف صرف باشد. بسیار منطقی تر است که فرض کنیم، در میان همه تصادفات ظاهری گذشته، حقیقتی نهفته با اهمیت عمیق عرفانی وجود دارد.

برخی از آنها گفته اند که تولد مسیح تولد معنوی است. اگر اینطور باشد، چرا این که کریسمس برای خوردن و نوشیدن بدن فیزیکی جشن گرفته می شود، به نحوی مادی است که کاملا مخالف درک ما از معنویت است؟

دلیل این امر به مسیحیان قرون اولیه باز می گردد. آنها در تلاش برای آموزگاری با آموزه های خود با اعتقاد مشرکان و ملتها ، جشنوار fest آنها را در تقویم خود گنجانیدند. این به یک هدف مضاعف پاسخ داد: این آداب و رسوم آن افراد را راضی می کرد و آنها را به این فکر سوق می داد که زمان باید برای ایمان جدید مقدس باشد. اما ، در پذیرش اعیاد و اعیاد ، روحی که اینها را برانگیخت ، از بین رفت و تنها بی رحمانه ترین نمادهایی است که از بین مردان شمال ، دراویها و رومی ها حفظ شده است. ارکياي وحشي به آنجا منتقل و مجوز کامل داده شد. در این مدت چرندی و مستی غالب بود. با افراد اولیه ، علت شادی آنها به دلیل شناختن خورشید از پایین ترین نقطه در مسیر ظاهری او بوده و از بیست و پنجم دسامبر سفر خود را آغاز کرده است که این امر باعث بازگشت بهار و نجات آنها می شود. از سرما و ویرانی زمستان. تقریباً تمام مشاهدات ما در فصل کریسمس منشأ آنها با گذشتگان است.

In "لحظات با دوستان" از جلد. 4 ، صفحه 189 ، گفته می شود کریسمس به معنی "تولد خورشید نامرئی نور ، مسیح اصل" است ، که همچنان ادامه می یابد ، "باید در درون انسان متولد شود." اگر چنین است ، آیا این نتیجه می یابد که تولد جسمی عیسی نیز در بیست و پنجم دسامبر بوده است؟

نه ، این طور نیست در حقیقت در "لحظه هایی با دوستان" گفته شده است كه عیسی بدن جسمی نیست. این یک بدن متمایز از جسم است - هرچند که از نظر جسمی به وجود می آید. نحوه تولد در آنجا مشخص شده است و بین عیسی و مسیح تمایز قائل است. عیسی جسمی است که جاودانگی را بیمه می کند. در حقیقت ، تا زمانی که عیسی یا جسد جاویدان برای وی به دنیا نیامد ، جاودانگی حاصل نمی شود. این بدن جاودانه ، عیسی است یا به هر نامی که قبلاً برای آن شناخته شده بود ، که منجی انسان است و تا زمان تولدش از مرگ نجات پیدا نکرده است. همان قانون امروز مانند گذشته عمل کرده است. کسی که می میرد جاودانه نشده است ، وگرنه نمی توانست بمیرد. اما کسی که جاودانه شده است ، نمی تواند بمیرد ، وگرنه او جاودانه نیست. بنابراین انسان باید قبل از مرگ به جاودانگی برسد ، وگرنه مجدداً تناسخ کند و به تناسخ مجدد خود ادامه دهد ، تا زمانی که توسط بدن بی جان خود عیسی مسیح از مرگ نجات پیدا کند. اما مسیح همانند عیسی بدن نیست. برای ما و برای ما ، مسیح یک اصل است و یک فرد یا بدن نیست. بنابراین گفته شده است که مسیح باید در درون متولد شود. این بدان معناست که برای کسانی که جاویدان نیستند ، ذهنشان با حضور اصل مسیح روشن می شود و آنها می توانند حقیقت کارها را درک کنند.

اگر عیسی یا مسیح همانطور که تصور می کرد زندگی نکرده و تعلیم نمی داد ، چگونه است که چنین خطایی می توانست قرن ها غالب شود و باید بر روز غالب شود؟

خطاها و نادانیها تا زمانی که دانش جایگزین شوند غالب می شوند. با دانش ، جهل ناپدید می شود. جایی برای هر دو جایی نیست. در صورت عدم دانش ، خواه دانش مادی باشد و هم معنوی ، باید واقعیت ها را آنگونه که هست بپذیریم. آرزو متفاوت بودن واقعیتها باعث تغییر آنها نمی شود. هیچ واقعیتی در تاریخ در مورد تولد عیسی یا مسیح وجود ندارد. اصطلاحات عیسی و مسیح قرنها قبل از تولد مشهور وجود داشته است. ما در زمانی که گفته می شود متولد شده است ، چنین سابقه ای نداریم. اینکه کسی که زندگی کرده بود - و کسی که باعث ایجاد چنین آشفتگی و شناختن شخصیت مهمی شده بود - باید توسط مورخان آن دوره نادیده گرفته شود ، پوچ است. گفته می شود که هیرود ، پادشاه باعث شده بسیاری از نوزادان به قتل برسند تا مطمئن شوند که "کودک خردسال" نباید زندگی کند. گفته می شود که پیلاتس عیسی را محکوم کرده است و گفته می شود که عیسی پس از مصلوب شدنش قیام کرده است. هیچ یک از این رویدادهای خارق العاده توسط تاریخ نویسان آن زمان ثبت نشده است. تنها سابقه ای که ما داریم این است که در انجیل ها موجود است. در مواجهه با این واقعیت ها ، ما نمی توانیم ادعای تولد معتبر را داشته باشیم. بهترین کاری که می توان انجام داد این است که در میان اسطوره ها و افسانه های جهان جایگاهی کسب کنید. این که ما در مورد خطای خود در مورد تولد و مرگ عیسی مسیح ادامه می دهیم عجیب نیست. این یک امر عرف و عادت با ماست. اگر تقصیر وجود داشته باشد ، نزد پدران اولیه كلیسا است كه این ادعا را مطرح كردند و عقبه تولد و مرگ عیسی را تأسیس كردند.

منظورم این است که می گویم تاریخ مسیحیت چیزی جز یک افسانه نیست، زندگی مسیح یک افسانه است، و این که برای نزدیک به 2,000 سال جهان اعتقاد به اسطوره است؟

جهان نزدیک به 2,000 سال است که به مسیحیت اعتقاد ندارند. امروز دنیا به مسیحیت اعتقادی ندارد. خود مسیحیان به اندازه كافی به آموزه های عیسی ایمان ندارند كه صدمین قسمت از آنها را زندگی كنند. مسیحیان و نیز سایر نقاط جهان با تعالیم عیسی در زندگی و کار خود مخالف هستند. هیچ آموزش واحدی از مسیح توسط مسیحیان کاملاً مشاهده نشده است. در مورد تفاوت واقعیت و داستان ، ما ذکر کردیم که هیچ حقایقی در مورد تولد تاریخی و زندگی عیسی وجود ندارد. افسانه و اسطوره توسط بسیاری از مسیحیان پایه گذاری شده است تا پایه و اساس ادیان مردمان باشد ، اما ایمان مسیحی در همان طبقه است. در واقع ، دین مسیحی در حقیقت مبنای کمتری نسبت به بسیاری از ادیان بزرگ جهان دارد. این بدان معنا نیست که مسیحیت نادرست است ، و نه اینکه همه مذاهب نادرست هستند. یک جمله قدیمی وجود دارد که در هر اسطوره آرم وجود دارد. اسطوره روایتی است شامل حقیقت عمیق. این در مورد مسیحیت صادق است. این واقعیت که بسیاری از افراد در تاریخ اولیه و در دوران ما با اعتقاد به زندگی و قدرت صرفه جویی در عیسی مسیحیت داشته اند ، باید از قدرت پنهانی برخوردار باشد. در اینجا قدرت آن نهفته است. ظاهر هر معلم یا تدریس عالی مطابق قانون خاص ، قانون چرخه ها یا فصول است. زمان تولد مشهور عیسی مسیح چرخه یا فصلی برای اعلام و پیشرفت حقیقت تازه آشكار شده بود. ما اعتقاد داریم که در آن زمان ، در میان افرادی بود که به جاودانگی دست یافت ، تولد بدن عیسی که قبلاً به آن اشاره شده بود ، که با دستیابی به این امر ، او تعلیم جاودانگی را به کسانی که فکر می کرد قادر به دریافت و درک آنها بود ، داده است. آن تعداد ، و تعدادی در آنجا جمع شدند که از شاگردان او خوانده شدند. این که هیچ سابقه ای از این امر وجود ندارد ، به این دلیل است که وی برای افرادی که از رمز و راز زندگی بیکران ناآگاه نبوده اند ، ناشناخته شده است. پس از مدتی باقیمانده و تعلیم شاگردان خود را ترک کرد ، و سپس او را ترک کرد و تعالیم او توسط شاگردانش منتشر شد. دلیل پایداری در اعتقاد به مسیح و آموزه های او این است که در انسان اعتقاد اساسی در احتمال جاودانگی او وجود دارد. این عقیده نهفته در آموزه هایی که کلیسا به شکل فعلی خود تحریف می کند ، بیانی پیدا می کند.

یک دوست [HW Percival]