دموکراسی به خودی خود حکومت می کند

هارولد وست پرسیوال

قسمت دوم

چه دلی؟

فقط آنچه روح است، در واقع، هیچ کس شناخته شده نیست. تدریس ارثی این است که روح جاودانه است؛ و همچنین، که روح که گناه می شود باید بمیرد به نظر می رسد که یکی از این تعالیم باید نادرست باشد، زیرا روح که جاودانه است نمی تواند واقعا مرد باشد.

تدریس این است که انسان از بدن، روح و روح تشکیل شده است. تدریس دیگر این است که وظیفه انسان این است که روح خود را "نجات دهد". این ظاهرا متناقض و پوچ است، زیرا انسان به این ترتیب متمایز شده و مسئول روح است و روح انسان وابسته است. آیا انسان روح را می سازد یا روح انسان را می سازد؟

بدون آن چیزی که نامشخص است که ادعا شده است که روح، انسان خواهد بود بی قید و شرط بی رحم و یا احمق است. به نظر می رسد که اگر روح جاودانه و آگاه باشد، it باید شخص مسئول باشد و انسان را "نجات" دهد؛ اگر روح جاودانه نیست و صرفه جویی در ارزش آن، باید "خود را" نجات دهد. اما اگر آگاه نیست، مسئولیتی نیست و بنابراین نمی تواند خودش را نجات دهد.

از سوی دیگر، ممکن است ظاهر شود که اگر انسان ساخته شده باشد که هوشمند باشد، روح ساخته شده است که یک روح نامشخص، بی نظیر و غیر مسئولانه یا سایه ای - مراقبت، بار، معلولیت، اعمال انسان است. با این حال، در هر بدن انسان، آن چیزی است که به هر حال، برتر از هر چیزی است که روح تا به حال قرار است.

روح یک اصطلاح فریبنده، نامعلوم و مبهم است که دارای نوشتارهای متعدد است. اما هیچکس نمی داند چه معنایی دارد. بنابراین، این کلمه در اینجا به کار نمی رود، به این معنی که چیزی آگاهانه در انسان است که از خود به عنوان "I." صحبت می کند. درب کلمه ای است که در اینجا به معنای آشکارا آگاه و جاودانه است که چند سال پس از تولد در بدن حیوان کمی وارد می شود و حیوان را انسان می سازد.

Doer هوشمند در بدن است که مکانیسم بدن را فعال می کند و باعث می شود که بدن چیزها را انجام دهد؛ آن را در تغییرات در جهان به ارمغان می آورد. و هنگامی که ماندگاری آن در بدن پایان می یابد، Doer بدن را با آخرین بی نظمی می کشد. سپس بدن مرده است

روح ممکن است به معنای چیزی به طور کلی مورد استفاده قرار گیرد، اما هیچ چیز به طور خاص. کلمه درب اینجا معنی قطعی است در اینجا Doer به معنای تمایل احساس در بدن انسان و احساس میل در بدن زن است، با قدرت فکر کردن و صحبت کردن که بدن انسان را انسان می سازد. میل و احساس، دو طرف فعال و منفعل Doer در داخل بدن هستند. میل به استفاده از خون به عنوان زمینه عملیات آن است. احساس سیستم عصبی داوطلبانه را اشغال می کند. در هر کجا که انسان زنده است خون و اعصاب، میل و احساس - Doer وجود دارد.

احساس احساس نیست احساسات برداشت هایی هستند که بر روی احساس در بدن انسان ایجاد می شوند، به وسیله حوادث یا اجسام طبیعت. احساس لمس یا تماس نیست لمس یا تماس با واحد های طبیعت آن را احساس می کند؛ واحدهای طبيعی برداشتهای نامیده می شوند. واحدهای طبیعت، کوچکترین ذرات ماده، از همه اشیاء تابش می کنند. از طریق حواس دید، شنوایی، طعم و بوی این واحدهای طبیعت به بدن وارد می شوند و به عنوان احساس لذت یا درد و خلق و خوی شادی یا غم و اندوه تحت تاثیر قرار می گیرند. میل به خون به عنوان احساسات خفیف و خشونت آمیز قدرت به احساسات خوشایند یا ناراحت کننده ای که توسط احساس احساس می شود، واکنش نشان می دهد. بنابراین، با تأثیرات طبیعت، تمایل و احساس، Doer ساخته شده است که به طبیعت پاسخ دهد و خدمتکار کور طبیعت باشد، اگر چه از طبیعت متمایز است.

به عنوان یک حس پنجم، احساس توسط عیسی مسیح به جهان مدرن بدل شده است. بدرفتاری با احساس بهعنوان معانی پنجم یا به هر معنی، تحقیر و اخلاقی بوده است؛ زیرا باعث می شود احساس آگاهانه درون بدن در پیوند خود به عنوان پیوند پنجم با حسگرهای دید ، شنوایی، طعم و بو، که همه آنها به طبیعت تعلق دارند و بنابراین، آگاه نیستند که آنها چنین حسی هستند.

احساس این است که چیزی آگاهانه در بدن است که احساس می کند و احساساتی که بر روی آن حس می کند، احساس، شنیدن، طعم و بوی آن را احساس می کند. بدون احساس وجود دارد و نه می تواند احساسات دید، شنیدن، طعم و بوی وجود دارد. این واقعیت ثابت شده است که وقتی احساس بازنشستگی از سیستم عصبی را به خواب عمیق می اندازد، یا زمانی که احساس بی عارضه از سیستم عصبی نگه داشته می شود، هیچ دید، شنوایی، طعم و بویایی وجود ندارد.

هر یک از چهار حسی دارای عصب خاصی است که آن را با سیستم عصبی داوطلبانه مرتبط می کند که در آن احساس است. اگر حس حساسی بود، یک اندام خاصی از حس و یک عصب خاص برای احساس وجود دارد. برعکس، احساس خود را در سراسر سیستم عصبی داوطلبانه توزیع می کند، به طوری که گزارش هایی که از طبیعت از طریق سیستم عصبی غیر دائمی وارد می شوند، می توانند برداشت های مادی که بر روی احساس ساخته شده اند را منتقل کنند و بنابراین حس می کنند و بنابراین میل به احساس ممکن است پاسخ دهد با کلمات و یا بدن به اعمال طبیعت می پردازد.

تدریس ارثی یکی از علل فریب خورده و منجر به احساس هوشیارانه و عملگر در بدن شده است که با بدن و بدن شناخته شده است. این ها شواهدی هستند که حس احساس نیست. احساس است آنچه که احساس می کند آن را هویت خود را احساس می کند، اما خود را به عنوان برده از بدن فیزیکی و از طبیعت تبدیل شده است.

اما چه چیزی از "روح" مرموز، که در مورد آن بسیار مورد توجه و گفت و نوشته شده و برای حدود دو هزار سال خوانده شده است؟ چند سکته قلم نمیتواند با روحانی که تمدن را به عمق خود متصل کرده و موجب تغییر در تمام بخشهای زندگی انسان شده است، برسد.

با این وجود یک چیزی مشخص وجود دارد که کلمه "روح" نامحدود دارد. بدون آن چیزی نمی تواند هیچ بدن انسان باشد، هیچ ارتباطی بین دنیای آگاه و طبیعت از طریق بدن انسان وجود ندارد؛ هیچ پیشرفتی در طبیعت وجود ندارد و توسط رستور خود و آن چیز و بدن انسان از مرگ و میر دوره ای نمی تواند رستگاری داشته باشد.

حق چاپ 1980 توسط The Word Foundation, Inc.