دموکراسی به خودی خود حکومت می کند

هارولد وست پرسیوال

قسمت سوم

حقیقت این است: چراغ متمایز

چراغ آگاهی درون چیزی است که چیزهایی را همانطور که هست نشان می دهد و راه رسیدن به همه چیز را نشان می دهد. حقیقت ، نور آگاهی درون است ، زیرا چیزهایی را که هست نشان می دهد.

چگونه می توان فهمید که نور آگاهی وجود دارد که در آن حقیقت است و چیزهایی را همانطور که هست نشان می دهد؟

برای درک هر چیزی ، باید هوشیار باشد. نمی توان ذهن را بدون نور ذهنی دید. بدون نور آگاهی ، مردان نمی توانند فکر کنند. نور لازم برای تفکر ، هویتی است که کسی را که با موضوع تفکر خود فکر می کند ، شناسایی و ارتباط می دهد. هیچ موضوع یا چیزی بدون نور قابل شناسایی نیست. بنابراین آن نوری که یکی را با یک موضوع فکری شناسایی و ارتباط می دهد و فرد را از هویت خود آگاه می کند و از هویت موضوع خود آگاه می شود ، باید خود به عنوان یک نور و آگاه باشد. مردم به طور غریزی از کلمه "حقیقت" استفاده می کنند ، زیرا آنها از چیزی در حد ضروری آگاهانه درک آگاه هستند ، یا اینکه "حقیقت" یک کلمه گفتار مشترک است. مردم ادعا نمی کنند که می دانند حقیقت چیست یا چه می کند. با این وجود ، بدیهی است که حقیقت باید همان چیزی باشد که چیزها را همانطور که هست نشان می دهد ، و همانطور که هست ، درک چیزهایی را نیز نشان می دهد. بنابراین ، از ضرورت ، حقیقت ، نور آگاهانه درون است. اما نور آگاه معمولاً توسط ترجیحات یا تعصبات شخص مبهم است. با اندیشیدن مداوم به موضوعی که نور در آن قرار دارد ، می توانید به تدریج بر امثال و تمایلات خود غلبه کرده و در نهایت یادگیری ، درک ، و دانستن چیزهایی را که در واقع وجود دارد ، بیاموزد. بنابراین آشکار است که نور آگاهی در آن وجود دارد. که معمولاً "نور آگاه" به حقیقت گفته می شود. و ، که نور نشان می دهد و همچنان چیزهایی را که هست نشان می دهد.

حقیقت ، نور آگاه در در در بدن انسان ، نوری روشن و ثابت نیست. این امر به این دلیل است که نور روشن افکار بی شماری و جریانهای مداوم از برداشتهایی که از درون حواس پرت می شوند ، پراکنده شده یا به نظر می رسد مبهم است و بر احساس و تمایل Doer در بدن تأثیر می گذارد. این تأثیرات حساسیت ، نور را کمرنگ یا مبهم می کند ، دقیقاً همانطور که نور خورشید در هوا کمرنگ می شود ، یا در اثر رطوبت ، گرد و غبار یا دود تاریک یا تاری می شود.

تفکر ، نگه داشتن مداوم نور آگاهانه در موضوع تفکر است. با تفکر مداوم و یا با تلاش مکرر برای اندیشیدن ، موانع نوری برطرف می شود ، و حقیقت به عنوان نور آگاهانه محور موضوع خواهد بود. همانطور که تفکر ، نور را در آن موضوع متمرکز می کند ، نور همه آنچه در آن وجود دارد باز خواهد شد و در معرض دید قرار می گیرد. همه افراد در تفکر به نور آگاه باز می شوند ، زیرا جوانه ها در نور خورشید باز و باز می شوند.

یک نور واقعی و روشن و پایدار و پایدار و ناخوشایند وجود دارد؛ نور اطلاعات. آن نور توسط دانش و اندیشمند به عملی غیر قابل تفکیک در انسان منتقل می شود. نور اطلاعات به عنوان هوش آگاه است. این امر باعث می شود که دانش Triune Self به عنوان هویت و دانش هوشیار باشد. این باعث می شود که اندیشه Triune Self به عنوان حق و عقل آگاه باشد؛ و باعث می شود Doer of Triune Self به عنوان احساس و میل ، هوشیار باشد ، هرچند احساس و میل نمی تواند خود را از حس و احساس در بدن متمایز کند. نور شعور هویت و دانش است؛ این طبیعت نیست ، و همچنین هیچ یک از چراغ های ایجاد شده از طریق حواس طبیعت نیست. چراغ طبیعت آگاه نیست as چراغ ، و نه آگاه است of چراغ بودن نور اطلاعات آگاه است of خود و آگاه است as خودش؛ مستقل از مغز است. این مقادیر نسبی نیست؛ این دانش مستقیم راجع به موضوعی که در آن با تفکر ثابت متمرکز شده است ، می دهد. نور اطلاعات از یک واحد اطلاعاتی ، جدا و جدا نشدنی است.

چراغ طبیعت از واحدهای بی شماری از عناصر تشکیل شده است: یعنی آتش ، هوا ، آب و زمین فیزیکی. چراغ های طبیعت ، به عنوان نور ستاره ، یا نور خورشید ، یا نور ماه یا چراغ زمین از خود چراغ نیستند.

بنابراین ، نور ستارگان ، خورشید ، ماه و زمین و چراغهای تولید شده توسط ترکیبی و احتراق و تشعشع ، چراغهای آگاه نیستند. حتی اگر آنها اشیاء را قابل رویت جلوه دهند ، فقط اشیاء را به عنوان ظاهر نشان می دهند. آنها نمی توانند چیزهایی را که واقعاً هستند نشان دهند. چراغ های طبیعت گذرا هستند. آنها می توانند تولید و تغییر کنند. حقیقت به عنوان نور آگاه تحت تأثیر هیچ موضوعی قرار نمی گیرد. نمی توان آن را تغییر داد یا کاهش داد. این به خودی خود دائمی است.

حقیقت ، نور آگاه ، با Doer در هر انسانی است. این در میزان کامل بودن و قدرت تفکر با توجه به موضوع و هدف و بسامد تفکر متفاوت است. یکی به حدی باهوش است که از نور کامل و وضوح تفکر برخوردار است. ممکن است فرد از نور استفاده کند همانطور که می خواهد به درستی یا به اشتباه. اما نور کسی را نشان می دهد که از آن استفاده می کند درست و چه اشتباهی است. نور آگاه ، حقیقت ، فریب داده نمی شود ، هرچند ممکن است فردی که فکر می کند خود را گول بزند. چراغ آگاه با آگاهی دادن به آنچه انجام می دهد ، فرد را مسئول آنچه انجام می دهد ، می داند. و مطابق مسئولیت وی در زمان فکر و عمل وی به اثبات یا علیه وی خواهد بود.

حقیقت ، نور آگاه در درون ، به احساس و میل هر یک از درهای در بدن انسان است ، گنجی فراتر از برآورد. با تفکر ، تمام اسرار طبیعت را آشکار می کند؛ این همه مشکلات را حل می کند؛ این همه اسرار آغاز می شود. چراغ آگاه با تفکر ثابت به خود به عنوان موضوع تفکر خود ، Doer را از رویای خواب آور خواب خود در بدن بیدار می کند - اگر Doer بطور مداوم چنین بخواهد - و آن را به اتحادی با متفکر خود و آگاهی از Triune جاودانه خود ، هدایت می کند. در ابدی

خوب ، چراغ چه زمانی و چگونه می رسد؟ نور بین نفسها می آید. بین نفس و نفس است. و تفکر باید درست در لحظه بین نفس و نفس کشیدن ثابت باشد. نور هنگام تنفس به وجود نمی آید. نور به عنوان یک فلاش یا در تمامیت خود به وجود می آید. مانند کسری عکاسی از ثانیه یا در معرض زمان. و یک تفاوت وجود دارد. تفاوت در این است که نور عکاسی از حواس ، از طبیعت برخوردار است. در حالی که ، نور آگاهی که از Doer در تفکر استفاده می شود ، فراتر از طبیعت است. این از طریق متفکر و دانش خود را به Doer می شناسد و می شناسد و همه موضوعات و مشکلات از هر نوع را می شناسد.

اما حقیقت به عنوان نور آگاه هیچ یک از این موارد را با ابتکار عمل خود انجام نمی دهد. Doer باید خود این کار را با تفکر انجام دهد: با نگه داشتن پایدار نور موضوع تفکر در لحظه نفس کشیدن یا نفس کشیدن. در آن لحظه ، تنفس لازم نیست ، هرچند ممکن است ، به حالت تعلیق درآید. اما زمان متوقف خواهد شد. Doer جدا خواهد شد. Doer دیگر تحت این توهم نیست که بدن است یا از بدن است. پس از آن ، Doer به طور مستقل از بدن از خود آگاه خواهد بود. و از بدن به عنوان طبیعت آگاه خواهد شد.

حق چاپ 1980 توسط The Word Foundation, Inc.